Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, αστρονόμοι εντόπισαν τέσσερις νέους εξωπλανήτες μεγέθους Γης που περιπλανώνται κοντά στο γαλαξιακό εξόγκωμα του Γαλαξία μας., μια πολύ πυκνή περιοχή από σκόνη, αέριο και αστέρες στο κέντρο του Γαλαξία μας. Αλλά σε αντίθεση με τη Γη, αυτοί οι πλανήτες δεν ανήκουν σε κανένα ηλιακό σύστημα. Είναι «αλήτες» (rogue) πλανήτες του γαλαξιακού χώρου.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν αυτούς τους τέσσερις νέους εξωπλανήτες αξιοποιώντας τα δεδομένα από την αποστολή Kepler K2. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler σάρωσε το γαλαξιακό εξόγκωμα και συγκέντρωσε σήματα μικροεστίασης, ένα φαινόμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων των πλανητών, ακόμη και όταν εκπέμπουν πολύ λίγο φως. Αφού ανέλυσαν τα δεδομένα του Κέπλερ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τέσσερα από αυτά τα καταγεγραμμένα σήματα είναι συνεπή με αυτά των πλανητών παρόμοιου μεγέθους με τη Γη. Τα μοτίβα σήματος υποδηλώνουν ότι κανένας από αυτούς τους πλανήτες, που βρέθηκαν πρόσφατα, δεν έχει μητρικό αστέρα, καθιστώντας τους ελεύθερους ή περιπλανώμενους πλανήτες. Οι ελεύθεροι πλανήτες πιθανότατα ξεκινούν ως κανονικοί πλανήτες γύρω από ένα αστέρα, αλλά γίνονται ανεξάρτητοι, όταν οι τροχιές τους διαταράσσονται από τη βαρυτική έλξη άλλων ουράνιων σωμάτων που είναι κοντά.
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο για αυτά τα νέα ευρήματα, είναι η ικανότητα των επιστημόνων να χρησιμοποιούν την παλιά τεχνολογία με καινοτόμους νέους τρόπους. Το τηλεσκόπιο Kepler στην πραγματικότητα δεν είχε σχεδιαστεί για να ανιχνεύει σήματα μικροεστίασης,, ούτε προοριζόταν να κοιτάξει μέσα στο πυκνό κέντρο του γαλαξία μας. Οι επιστήμονες έπρεπε να κάνουν τεράστια ταξινόμηση και καθαρισμό δεδομένων για να καταλήξουν στα ευρήματά τους. Κατά την αναζήτηση πλανητών, ειδικά εκείνων που δεν συνοδεύονται από το φως των αστέρων τους, μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να φιλτραριστεί όλος ο άλλος θόρυβος και να βρεθούν αυτά τα ουράνια σώματα στο σκοτάδι.
Οι συγγραφείς της νέας μελέτης γράφουν ότι υπάρχουν πιθανότατα περισσότεροι ουράνιοι «νομάδες» μεγέθους Γης στον Γαλαξία μας, και οι μελλοντικές νέες διαστημικές αποστολές με προηγμένη τεχνολογία πιθανότατα θα αποκαλύψουν μερικούς από αυτούς. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Nancy Grace Roman της NASA (που πρόκειται να εκτοξευτεί στα μέσα της δεκαετίας του 2020) και το Euclid της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (που πρόκειται να ξεκινήσει το επόμενο έτος) θα χρησιμοποιούν και τα δύο σήματα μικροεστίασης για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη των περιπλανώμενων πλανητών ως μέρος των αποστολών τους. Ίσως σύντομα να έχουμε μια ακριβή εκτίμηση για το πόσα «αλήτες» εξωπλανήτες βρίσκονται εκεί έξω.
Περισσότερα εδώ.
Η νέα μελέτη δημοσιεύτηκε εδώ.
