Μια νέας έρευνα δείχνει ότι άλλα μέρη του σύμπαντος θα μπορούσαν να φιλοξενούν πολλούς πλανήτες που είναι κατοικήσιμοι, σε αντίθεση με το ηλιακό μας σύστημα, όπου μόνο ένας από τους πλανήτες του, η Γη,  έχει τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθεί η ζωή. Οι επιστήμονες που αναζητούν ζωή αλλού στο σύμπαν, αναζητούν συνήθως πλανήτες στην «κατοικήσιμη ζώνη», σε μια απόσταση από το μητρικό αστέρα όπου το νερό να μην εξατμίζεται αμέσως, αλλά και να μην παγώνει. Η νέα μελέτη προκλήθηκε από από ένα «διάσημο», σχετικά κοντινό πλανητικό σύστημα – γνωστό ως Trappist-1 – το οποίο έχει τουλάχιστον τρεις πλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη του. «Αυτό με έκανε να αναρωτιέμαι για τον μέγιστο αριθμό κατοικήσιμων πλανητών που είναι πιθανό να έχει ένας αστέρας και γιατί ο αστέρας μας, ο Ήλιος, έχει μόνο έναν”, δήλωσε ο αστροβιολόγος Stephen Kane από το UC Riverside, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astronomical Journal αυτήν την εβδομάδα. «Αυτό δεν φαίνεται δίκαιο!», είπε.

Το πλανητικό σύσTrappist -1όπως φαίνεται από τον πλανήτη Trappist -1 f. Αυτό το “διάσημο” πλανητικό σύστημα προκάλεσε τη νέα μελέτη (NASA).

Για να καταλάβουν πόσους κατοικήσιμους πλανήτες μπορεί να υποστηρίξει ένα ηλιακό σύστημα, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα μοντέλο που τους επέτρεψε να προσομοιώσουν πλανήτες διαφορετικών μεγεθών σε τροχιά γύρω από τους αστέρες τους. Στο μοντέλο λήφθηκε υπόψη και ο τρόπος με τον οποίο αυτοί οι πλανήτες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καθώς περιφέρονται γύρω από τον αστέρα τους, μέσα σε ένα θεωρητικό χρονικό διάστημα εκατομμυρίων ετών. Βρήκαν ότι ένας αστέρας, όπως ο Ήλιος μας, μπορούσε να υποστηρίξει έως και έξι πλανήτες, καθένας από αυτούς με υγρό νερό και συνθήκες για να είαναι κατοικήσιμος. Άλλα είδη αστέρων θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ακόμη και επτά κατοικήσιμους πλανήτες.

Η έρευνα βοήθησε επίσης να βρεθούν και κάποιοι λόγοι για τους οποίους ο πλανήτης μας είναι ο μόνος κατοικήσιμος στο ηλιακό μας σύστημα. Ένας απ’ αυτούς  είναι ο  Δίας που μπορεί να έχει κάποια ευθύνη για το ότι έκανε το ηλιακό μας σύστημα τόσο ακατοίκητο. Είναι τόσο μεγάλος – έχει μάζα  δυόμισι φορές τη μάζα όλων των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος – που γεμίζει  το χώρο και διαταράσσει τα πάντα γύρω του, σύμφωνα με τη νέα μελέτη. Η έρευνα θα μπορούσε τώρα να βοηθήσει στον εντοπισμό άλλων ηλιακών συστημάτων που θα μπορούσαν να εξεταστούν για πιθανή ζωή. Περισσότερα εδώ.


Παναγιώτης Νιάρχος

ΕΚΠΑ

0 Comments

Leave a Reply