Το πλανητικό σύστημα TRAPPIST-1 έχει μελετηθεί εδώ και πολύ καιρό από «κυνηγούς» εξωπλανητών λόγω του μεγάλου αριθμού (7) πλανητών που έχει και που τυχαίνει να έχουν το μέγεθος της Γης. Σε μια πρόσφατη εργασία, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Eric Agol από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, ερεύνησε με περισσότερες λεπτομέρειες την πυκνότητα των επτά γνωστών πλανητών στο σύστημα και διαπίστωσε, με έκπληξη, ότι ήταν όλοι πολύ παρόμοιοι.
Και οι επτά πλανήτες βρέθηκαν όλοι να είναι περίπου 8% λιγότερο πυκνοί απ’ ότι η Γη. Πολλοί πλανήτες έχουν βρεθεί με παρόμοια πυκνότητα, αλλά ποτέ δεν βρέθηκε σύστημα με την ίδια σχεδόν πυκνότητα στους πλανήτες του, όπως συμβαίνει με το σύστημα TRAPPIST-1. Οι συγγραφείς της μελέτης δίνουν τρεις διαφορετικές εξηγήσεις γιατί αυτό συμβαίνει.
Credit: NASA / JPL-Caltech
Πρώτον, θα μπορούσε να υπάρχει ελαφρώς λιγότερος σίδηρος σε σύγκριση με τη Γη. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του σιδήρου της Γης βρίσκεται στον πυρήνα της, αυτό σημαίνει ότι ο πυρήνας των πλανητών του TRAPPIST θα είναι μικρότερος από αυτόν της Γης.
Δεύτερον, οι πλανήτες θα μπορούσαν να καλυφθούν πλήρως από σκουριά (οξείδιο του σιδήρου), όπως και ο Άρης. Σε αντίθεση με τον Άρη, αυτή η σκουριά θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τον πυρήνα των πλανητών, πράγμα που σημαίνει ότι ο σίδηρος μέσα στον πυρήνα των επτά πλανητών θα μπορούσε πραγματικά να αποτελείται εντελώς από σκουριά – λίγο παράξενη σκέψη.
Αλλά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα από την ιδέα ενός πλανήτη με σκουριασμένο πυρήνα, είναι η βάση της τρίτης υπόθεσης, σύμφωνα με την οποία, ένα μεγάλο ποσοστό της μάζας των πλανητών θα μπορούσε να είναι νερό. Οι τρεις εσωτερικοί πλανήτες του συστήματος είναι πολύ κοντά στο μητρικό αστέρα, στην καρδιά του συστήματος, για να συγκρατήσουν οποιοδήποτε υγρό νερό. Ωστόσο, όπως και η Αφροδίτη, αν οι πλανήτες είχαν μια βαριά ατμόσφαιρα, είναι πιθανό να διατηρήσουν σύννεφα με πολύ νερό.
(Credit: NASA/JPL-Caltech)
Τρεις από τους τέσσερις εξωτερικούς πλανήτες του συστήματος βρίσκονται στη «ζώνη Goldilocks» (κατοικήσιμη ζώνη) όπου θα μπορούσε να υπάρχει υγρό νερό στην επιφάνειά τους (ο τέταρτος είναι πολύ μακριά για να συμβεί αυτό). Και υπάρχει κάποια θεωρία για να υποστηρίξει την ιδέα να έχουν αυτοί οι πλανήτες περισσότερο νερό από ό, τι διαφορετικά θα περίμενε κανείς. Ωστόσο, ο Δρ Agol επισημαίνει ότι η πιθανότητα και οι επτά πλανήτες να έχουν ακριβώς τη σωστή ποσότητα νερού, για να έχουν τις ίδιες πυκνότητες, θα ήταν τεράστια σύμπτωση. Επομένως, ενώ δεν μπορούμε να διαψεύσουμε αυτήν τη θεωρία, η πιθανότητα οι κόσμοι του TRAPPIST να καλύπτονται από ωκεανούς δεν βελτιώνεται από τη συγκεκριμένη μελέτη.
Σίγουρα, θα υπάρξουν πολλές ακόμη μελέτες σχετικά με το θέμα αυτό. Το TRAPPIST-1, ως ένα από τα συστήματα με πλανήτες μεγέθους τηε Γης, θα συνεχίσει να προσελκύει την προσοχή πολλών ερευνητών από την αστρονομική κοινότητα.
