Βραχώδεις πλανήτες έξω από το δικό μας ηλιακό σύστημα, με ατμόσφαιρες που κυριαρχούνται από υδρογόνο και ήλιο, θα μπορούσαν να παρέχουν κατοικήσιμες συνθήκες για δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέα έρευνα. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στην Ελβετία, έχουν προτείνει ότι μεγάλοι βραχώδεις εξωπλανήτες, σε κάποια απόσταση από τον μητρικό τους αστέρα, θα μπορούσαν να διατηρήσουν την ατμόσφαιρά τους που κυριαρχείται από υδρογόνο και ήλιο. Η μελέτη υποδηλώνει ότι αυτοί οι πλανήτες μπορούν να διατηρήσουν εύκρατες συνθήκες και υγρό νερό στην επιφάνειά τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Καθώς τα αέρια υδρογόνου και ηλίου ήταν άμεσα διαθέσιμα στα υλικά που σχηματίζουν πλανήτες γύρω από νεαρούς αστέρες, όλοι οι πλανήτες δημιούργησαν ατμόσφαιρες που κυριαρχούνταν από αυτά τα δύο στοιχεία. Στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα, οι βραχώδεις πλανήτες έχασαν αυτήν την ατμόσφαιρα υπέρ των βαρύτερων στοιχείων, όπως το οξυγόνο και το άζωτο στη Γη.
Η Marit Mol Lous και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης ερεύνησαν την εξέλιξη τέτοιων πλανητών. Διαμόρφωσαν τη διάρκεια που οι πλούσιοι σε υδρογόνο και ήλιο εξωπλανήτες μπορούσαν να φιλοξενήσουν υγρό νερό στην επιφάνειά τους. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι, ανάλογα με τη μάζα του πλανήτη και πόσο μακριά βρίσκεται από τον μητρικό του αστέρα οι πλανήτες θα μπορούσαν να διατηρήσουν ένα εύκρατο επιφανειακό περιβάλλον για έως και οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια, υπό την προϋπόθεση ότι η ατμόσφαιρα είναι αρκετά παχιά – μεταξύ εκατό και χίλιες φορές παχύτερη από την ατμόσφαιρα της Γης.
Οι συγγραφείς της μελέτης τόνισαν: «Αυτό το αποτέλεσμα υποδηλώνει ότι η έννοια της πλανητικής κατοικιμότητας θα πρέπει να επανεξεταστεί και να γίνει πιο περιεκτική σε σχέση με τον κλασικό ορισμό». Η μελέτη με τίτλο ‘Potential long-term habitable conditions on planets with primordial H–He atmospheres’ δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Astronomy.
Τον Νοέμβριο του 2021, οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, χρησιμοποιώντας έναν νέο αλγόριθμο ανίχνευσης πλανητών για να αναγνωρίσουν 366 νέους εξωπλανήτες, συμπεριλαμβανομένου ενός πλανητικού συστήματος που περιλαμβάνει έναν αστέρα και τουλάχιστον δύο αέριους γιγάντιους πλανήτες.
Προηγούμενες μελέτες έχουν επίσης αποκαλύψει έναν νάνο γήινο εξωπλανήτη, ο οποίος περιέχει υγρό νερό και έχει δυνητικά κατοικήσιμες συνθήκες, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν εξωγήινη ζωή.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της πολιτείας Ουάσιγκτον, που δημοσιεύθηκε το 2020, εντόπισε δύο δωδεκάδες «υπερκατοικήσιμους» πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος που μπορεί να είναι καλύτεροι από τη Γη στο να υποστηρίζουν ζωή, όντας συνήθως «γηραιότεροι», μεγαλύτεροι, ελαφρώς θερμότεροι και πιθανώς πιο υγροί. Η μελέτη πρότεινε επίσης ότι η ζωή θα μπορούσε να ευδοκιμήσει πιο εύκολα σε πλανήτες που περιφέρονται πιο αργά γύρω από «μεταβαλλόμενους» αστέρες με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τον δικό μας Ήλιο.
Η νέα μελέτη δημοσιεύτηκε εδώ
