Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει 5 συστήματα πολλαπλών αστέρων που έχουν σταθερές κατοικήσιμες ζώνες. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε βραχώδης πλανήτης, που μπορεί να υπάρχει σε αυτές τις ζώνες, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει ζωή.
Οι πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά μέσα στις στις κατοικήσιμες ζώνες των μητρικών τους αστέρων Βρίσκονται σε μια περιοχή όπου το νερό μπορεί να υπάρχει σε υγρή μορφή σε έναν βραχώδη πλανήτη. Έχουμε ως παράδειγμα τη Γη, που είναι σε τροχιά γύρω από ένα αστέρα τον Ήλιο. Τι γίνεται όμως με συστήματα πολλαπλών αστέρων, όπου πιθανόν να υπάρχουν κατοικήσιμες ζώνες σε περισσότερους από ένα αστέρα; Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Αμπού Ντάμπι και το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον δείχνουν ότι αυτό είναι πράγματι δυνατό. Χρησιμοποιώντας ένα νέο μαθηματικό μοντέλο, διαπίστωσαν ότι τουλάχιστον πέντε τέτοια γνωστά συστήματα – όλα μέσα σε απόσταση 6.000 έτη φωτός της Γης – έχουν σταθερές κατοικήσιμες ζώνες, όπου υποθετικοί πλανήτες θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τη ζωή. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Astronomy and Space Sciences στις 15 Απριλίου 2021 και αναφέρθηκε στο Frontiers Science News την ίδια ημέρα. Αυτά τα ευρήματα είναι σημαντικά επειδή οι σταθερές κατοικήσιμες ζώνες θα αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες εξέλιξης της ζωής σε οποιονδήποτε πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά μέσα στις κατοικήσιμες ζώνες.
Οι αστρονόμοι μελέτησαν εννέα διαφορετικά συστήματα πολλαπλών αστέρων, και βρήκαν πέντε από αυτά – Kepler-34, Kepler-35, Kepler-38, Kepler-64 (PH 1) και Kepler-413 – ότι είναι πιο πιθανό να περιέχουν μόνιμες κατοικήσιμες ζώνες με κόσμους που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή. Από αυτά, βρήκαν τα Kepler-35, Kepler-38 και Kepler-64 να προσφέρουν το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για πιθανή ζωή. Τα 5 συστήματα αστέρων βρίσκονται σε αποστάσεις μεταξύ 2.764 και 5.933 ετών φωτός από τη Γη. Το Kepler-64 έχει τουλάχιστον τέσσερις αστέρες σε τροχιές μεταξύ τους (!), και τα υπόλοιπα είναι διπλά συστήματα με δύο αστέρες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ δεν έχουν βρεθεί ακόμη μικρότεροι βραχώδεις πλανήτες σε αυτά τα συστήματα αστέρων, όλα είναι γνωστό ότι έχουν τουλάχιστον έναν πλανήτη, τόσο μεγάλο όσο ο Ποσειδώνας ή μεγαλύτερο. Αυτό καθιστά πιθανό ότι τουλάχιστον μερικά από αυτά έχουν επίσης μικρότερους πλανήτες, καθώς τα περισσότερα πλανητικά συστήματα που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα τείνουν να έχουν πλανήτες διαφόρων μεγεθών, όπως το δικός μας. Γενικά, τα συστήματα πολλαπλών αστέρων πιστεύεται ότι είναι λιγότερο πιθανό να έχουν κατοικήσιμους πλανήτες, λόγω όλων των περίπλοκων βαρυτικών αλληλεπιδράσεων που συμβαίνουν, ειδικά σε εκείνα με γιγάντιους πλανήτες. Αλλά τώρα αυτή η νέα έρευνα δείχνει ότι μερικά από αυτά θα μπορούσαν να είναι αρκετά σταθερά, ώστε η ζωή να εμφανίζεται σε πλανήτες εντός της κατοικήσιμης ζώνης.
Το καλύτερο αστρικό σύστημα να είναι υποψήφιο για τη φιλοξενία ενός κόσμου που είναι δυνητικά κατοικήσιμος είναι το δυαδικό σύστημα Kepler-38, σε απόσταση περίπου 3.970 έτη φωτός από τη Γη, και είναι γνωστό ότι περιέχει έναν πλανήτη μεγέθους Ποσειδώνα. Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι ακόμη και τα δυαδικά συστήματα αστέρων με γιγάντιους πλανήτες είναι καυτοί στόχοι στην αναζήτηση της Γης Νο 2.
Ωστόσο, οι κατοικήσιμοι κόσμοι δεν περιορίζονται στην κατοικήσιμη ζώνη ενός αστέρα. Στο δικό μας ηλιακό σύστημα υπάρχουν μερικοί παγωμένοι δορυφόροι των πλανητών Δία και Κρόνου με υποθαλάσσιους ωκεανούς, που θα μπορούσαν ενδεχομένως να φιλοξενήσουν κάποιο είδος ζωής. Η Ευρώπη, ο Εγκέλαδος και ο Τιτάνας είναι πλέον πρωταρχικοί στόχοι για περαιτέρω εξερεύνηση. Το γεγονός ότι είναι κάτι το κοινό στο ηλιακό μας σύστημα, φαίνεται λογικό ότι παρόμοια είδη δορυφόρων μπορεί επίσης να υπάρχουν σε ορισμένα από αυτά τα συστήματα πολλαπλών αστέρων, ίσως και αλλού.
Περισσότερα εδώ.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε εδώ.
